اگرچه ايرانيان از جمله اولين ملت هاي جهان بوده اند كه به وضع قوانين زيست
محيطي توجه داشته اند، اما بررسي گزارشات تكان دهنده زيست محيطي كشور،
نشان از مشكلات و ضعف هاي شديد اين حوزه دارد و مجموع اين موضوعات دست به
دست هم داده اند تا به بحراني جدي برسيم.
    كسب رتبه دهم ايران در
بين كشورهاي جهان از نظر تخريب محيط زيست يكي از مصداق هاي اين واقعيت است
كه چند روز پيش از طرف رئيس جديد سازمان حفاظت محيط زيست ايران، در همايش
سراسري مديران كل اين سازمان اعلام شد. بنابراين و مطابق اين گفته، تنها 9
كشور ديگر در جهان داراي وضعيتي بدتر از ايران هستند.
    محمدجواد
محمدي زاده، همچنين هشدار داده چنانچه روند تخريب محيط زيست در ايران به
صورت كنوني ادامه پيدا كند، تا 100 سال ديگر شاهد وجود حتي يك درخت نيز
نخواهيم بود و همين عامل را زنگ خطري خوانده تا نسبت به حفظ محيط زيست توجه
بيشتري داشته باشيم. البته به نظر مي رسد، اين زنگ خطر خيلي وقت است كه به
صدا درآمده به گونه اي كه حتي مديران اين حوزه هم نسبت به چنين وضعيت
نامناسبي در كشور اذعان دارند. البته اكثر آنها در ابتداي كار و موقعي كه
پست مديريتي خود را تحويل مي گيرند، اين سازمان را ويرانه اي مي دانند كه
به آنها تحويل داده شده، اما توجه به بهبود وضعيت نكته اي است كه متاسفانه
در دوران تصدي، كمتر مورد توجه آنها قرار مي گيرد.
    البته نبايد فكر
كنيم كه ما فقط همين مقام دهمي را در حوزه محيط زيست كسب كرده ايم؛ چراكه
در بخش آلودگي هوا نيز آمار هاي جديد نشان مي دهند ايران جزو 11 كشور نخست
منتشركننده گاز دي اكسيدكربن است و روند توليد و انتشار گازهاي گلخانه اي
در ايران از سال 1990 تاكنون بيش از 100 درصد رشد داشته است.
    متاسفانه
در حال حاضر با تخريب محيط زيست و چالش هاي زياد و مختلفي مواجه هستيم كه
اين امر موجب سنگين تر شدن وظايف مديران ذي ربط براي نجات اين ميراث طبيعي
شده است. هر چند هنوز به نظر مي رسد كارهاي پايه اي در اين زمينه انجام
نشده است. بهتر است تا بيشتر از اين دير نشده به مردمي كه زماني اولين
حافظان محيط زيست بودند، درباره زواياي مختلف و اهميت محيط زيست اطلاع
رساني كنيم.